23/11/2009

Alaya Kurdi, 1989, linoleum, 21x15,5 cm


Kurdistan, 1997, grafika lı ser dar -hatiye bırengkırın-, 20x22,5 cm


Kurdistan (Çerxa Felekê), 1990, linoleum, 18x16 cm


Werın Em Bıbın Du Dewletên Ciran

Pirs li ser ”Vebûna kurd”

Pirsên MÛRAD CIWAN (berpirsê Netkurdê, binêre www.netkurd.com) ji berpirsên rêxistinên kurd û hunerend, ronakbîr û siyasetmedaran li ser ”Vebûna kurd” a ku pişt re bi navê ”Vebûna demokratîk” hat binavkirin.

Birêz Serhad Bapir
Hukumeta Ak Partiyê nuha li ser karê ”Vebûna Kurd” a ku pişt re wek ”Vebûna demokratîk” binavkir kar dike. Hukumet diyar dike ku ev ne pakêtek e, prosesek e, ê di sê qonaxan de; qona dema nêz, qonaxa dema navîn û ya dema dûrûirej de bê cîbicîkirin.

Wezîrê karûbarê hundur Beşîr Atalay wek koordînator di vê qonaxê de hatiye tesbîtkirin û ew bi derûdorên cuda re rûdinê fikr û daxwazên wan li ser vê ”Vebûnê” dipirse. Eger wezîr Beşîr Atal bê ji we bipirse ku ”gelo lazim e di heryek ji van hersê qonaxên nêzîk, navîn û dûr de çi daxwazên kurdan bê bicîhkirin” hûnê madde bi madde kîjan daxwazan pêşkêş bikin?

Ji kerema xwe re di hundurê 2-3 rojan de hûn karibin bersiva me bidin em ê kêfxweş bibin. Heta ku mimkin be bersivên we bi kurdî bin em ê sipasdarê we bin.
Silav û serkeftin
2009-10-14
Murad Ciwan
Berpirsê Netkurdê



Werın Em Bıbın Du Dewletên Ciran
Jı bo çareserkırına pırsgırêka Kurdi mın ê jı berpırsiyarên Tırkan ra van ditınên xwe bıgota:
Jı bo ku ez karıbım behsa vê pırsgırêkê bıkım, dıvê ku dı despêkê da ez bı kurtebıri behsa têkıliyên tarixi yên me Kurdan bı Tırkan ra bıkım.

Jı ber sedemên tarixi, lı ser du erdnigariyên cıhê em wek du mılet lı kêleka hev da wek ciran dıjin. Em Kurd bı hezeran salan Beriya Zayinê her dı vê erdnigariya xwe da dıjin, ango heta nıho tu dokumenteki tarixi nehatiye peydakırın da ku eşkerebıke ku vayê Kurd jı cıheki dın hatıne Kurdıstana iroyin. Dema ku wun jı Rojhılat va ber bı Rojavayê va dıhatın, wun derdora 900 sal beriya nıha jı Kurdıstana nıho ra derbasbûn û ber bı Asya Pıçûk va va çûn û lı wır bıcıh bûn. Lı wır we pêşi dewleta Selçûkuyan û paşê ji ya Osmanliyan avakır. Her çıqas hê dı dema dewleta Kurdan Merwaniyan û dı dema hukumdarê Kurd Selehettinê Eyûbi da têkıli û danûsıtandınên me bı we ra hebû ji, wek mılet têkıliyên me Kurdan bı we Tırkan ra bı awayeki berfıreh dı pışti salên 1500 an da despêkır. Ango pışti ku Osmanliyan Balkanan û Konstantinupoli ya hıngê û Stenbola nıho zeftkır, wê çaxê berê xwe dane Kurdıstanê. Pıraniya Kurdan ji weki we Tırkan dı ola İslamê da mezheba Suni bûn, tehdida Sefewiyên Şii lı ser Kurdên Suni hebû û ev yek rê lı ber têkıliyên dostane dı navbera Tırkan û Kurdan da vekır. Bê guman beşeki mıletê Kurd û Kurdıstanê hıngê dı bın destê Sefewiyan da ma. Kurdıstan dı salên 1600 an da dı nabera Osmanli û Sefewiyan da bı peymana Qesrê Sêrin hate perçekırın û parvekırın.

Dı bın destê Osamanliyan da Kurd xwediyê statuyeki otonomiyê bûn, mirekên Kurdan xwediyê otonomiyeki berfıreh bûn, tenê dı dema şer da dıviyabû alikariyê bıdana dewleta Osmanli. Bê guman wek mıleteki cıhê ne hebûna Kurdan û ne ji hebûna Kurdıstanê dıhate inkarkırın. Dı dema van mirekên Kurdan da edebiyat û hunera Kurdan geşbû û numûneyên ku dı sewiya berhemên bıjarte yên cihanê da ne hatıne afırandın.

Jı despêka salên 1800 an û pê va pırsgırêkên Kurdan bı Osmanliyan ra zêdebûn. Hebo hebo mıletên Balkanan lı hımberê Osmanliyan serêxwehıldan û dı pêvajoyeki ne hınde dırêj da dewletên xwe yên serbıxwe avakırın. Pışti ku imparatoyiya Osmanli jı imparatortiyê ket, gelek hereman wendakır û qelsbû, hıngê berê xwe da Kurdıstanê; Yek bı yek mirekên Kurdan bı zordari û bı zulmeki gelek mezın xırakır. Dema ku em gıhiştın sala 1850 yan êdi tu mirektiya Kurdan nemabû. Me Kurdan lı hımberê vê zulma Tırkan jı bo serbestiya xwe serihılda, ramanên hızra milli dı nav me Kurdan da bere bere zılvedan, Kurdan zêdetır bala xwe dan ramanên milli yên Ehmedê Xanê.

Fıkr û siyaseta ku wê paşê lı dewleta nû ya Tırkan hukım bıkıra, dı despêka salên 1900 an da peydabûn; “İttahat ve Terakki” dıxwest lı ser axa dewleta Osmanliya ku dı dest da mabû, bı serdestiya mıletê Tırk dewleta Osmanli jınûvaavabıke. Lı gor vê fıkra nû dıviyabû ku mıletên ne Tırk yên mısılman bı zoreki bıhatına Tırkkırın û yên ne musılman ji bı tevdakuştın û bı nefikırınê bıhata wendakırın, wê dewleteki tenê jı Tırkan pêkhati bıhata avakırın. Vê fıkrê û hevkariya bı dewleta Almanan, dı şerê Cihanê yê yekan da feleketeki mezın ani serê dewleta Osmanliyan. Dı sala 1918 yan da dewleta Osmanli xusıri û teslimbû. Hın deverên dewleta Osmanliya jı aliyê dewletên ku şer qezanckırın va hate işgalkırın. İngiliz û Fransız ketın hın bajarên Kurdıstana ku bındestê Tırkan da bû. Kurdan lı Rıha, Meraş û Entabê lı hımberê Fransızan û lı başûrê Kurdıstanê da ji lı hımberê İngilizan serihılda û şerê wan kır.

Mustafa Kemal bı iddiaya parastına xilafet, padişah û dewleta Osmanliya, alikari û hevkariyê jı Kurdan xwest. Wi iddiadıkır ku pışti ku “dıjmın” jı axa Osmanli bıhatına derxıstın wê heqê Kurdan ji bıhata dayin, dewleta nû wê ya Tırkan û Kurdan bûya. Dı Meclisa Enqerê da nûnerên Kurdan ji hebûn û her wusa ji wek mebûsên Kurdıstanê bûn.

Dı dema ku Mustafa Kemal alikariyê jı Kurdan dıxwest da, ronakbir û zanayên Kurdan bûbûn du beş: Beşa yêkê dıgot ku dı vê dema tarixi da dıvê ku Kurd ji mina mıletên dın yên ku berê bındestê Tırkan bûn, serihıldan û nıha bûne xwedi dewletên xwe yên serbıxwe, bıkın û jı bo serxwebûna Kurdıstanê serihıldın û jı aliyê Tırkan va neyên xapandın. Ronakbirên xwediyê vê ditınê dı sala 1919 da lı Stenbolê şıkl û rengên alaya Kurdan destnişankır. Beşa dıdoyan, ku ya heri bı hêz bû, dıgot ku dı vê dema zehmet da dıvê em wek Kurd mıletê Tırk tenê nehêlın û destê alikariyê dırêjê wan bıkın, jı xwe vayê dıbêjın ku wê heqên me bıdıne me. Dı vê demê da, serokê Senatoya Osmanliyan, kurê Şêx Ubedullahê Nehri, Şêx Evdılqadır wusa dıgot: “Dı vê dema zehmet ya jı bo Tırkan da ku em serxwebûna Kurdıstanê bıxwazın dê rewşa Tırkan hê ji zehmettır bıbe û wê rewşa wan hê ji xıraptır bıbe û ev ji lı şerefa me Kurdan nayê. Dıvê nıho em destê alikariyê dırêjê wan bıkın. Jı xwe çewa ku wun dızanın Tırk dı bın banê dewleta Osmanliyan da jı bo avakırına Kurdıstaneki Otonom sozê dane me. Her wusa çewa ku wun ji pê dızanın, ku Tırk soza xwe negrın, hıngê mıletê Kurd dıkare bı rêya şer heqên xwe bıstine.” Pışti çend salên dın Tırkan soza xwe negırt û Kurd hatın xapandın û paşê ji, jı ber hın sedeman, me Kurdan nıkarıbû bı rêya şer bıgıhijın heqên xwe, Kurd şıkestın û her wusa ji weki gelek rêberên dın yê Kurdan, Mustafa Kemal Şêx Evdılqadır ji lı sêdarê da!

Dı dema heri musait û lıhevhati ya jı bo serbestiya Kurdan û Kurdıstanê da, malasef haya bapirên me Kurdan jı “bayê felekê” û feleketa ku dıhat tunebû. Wan alikariyê qatilên xwe yên sıberojê kır û her wusa ew bûn yek jı sedemên vê zıncira bındestiyê ya ku iroj dı stuyê me Kurdan da heye.

Dı dewleta nû ya Mustefa Kemal da, ku bı dêk û dolaban û bı xapandına Kurdan avabûbû, êdi ne Kurd dıviyabû wek Kurd bımana û ne ji Kurdıstan. Peymana Lozanê ne behsa heqên Kurdan û ne ji behsa Kurdıstanê dıkır. Tenê rêya bêşerefbûnê danin pêşiya Kurdan: Dıviyabû eslê xwe û zımanê xwe inkarbıkırana û Tırkbûnê qebûlbıkırına. Xêra ku Kurdan bı Tırkan kırıbû nıha bûbû toqa naletê û ketıbû stuyê me Kurdan.

Kurdan vê zulmê û zordariyê qebûlnekırın, jı bo heqên xwe û serbestiya xwe gelek caran serihıldan. Dewleta Tırka her carê bı qetliam, xwin, hoviti û bı nefikırına mecbûriyê cewaba daxwazên Kurdan da. Dewleta Tırkan jı bo asimilekırına zımanê kurdi seri bı her medotê da. Tenê Kurdên ku wê Kurdbûna xwe redbıkırana dıkarıbûn bıbûna xwedi wan heqên ku jı bo Tırkan derbasdıbû. Jı bo Kurdên serbılınd ji tenê mırın, zulm û zından hebû.

Ku iroj pırsgırêkeki bı navê “Pırsgırêka Kurdi” hebe, despêka vê pırsgırêkê en hındık dıgıhije sala 1923 ya. Jı ber ku Kurd û Kurdıstan bê heq û bê statu hatın hıştın ev pırsgırêk heye. Jı ber ku Kurd wek mılet layiqê bêşerefbûnê hatıne ditın ev pırsgırêk heye.

Lı hımber zulım û zordariyê serihıldan şertê heri sereke yê rûmet û şerefê ye û wek mılet me her ev kıriye. Wek mılet em bı qerar ın ku heta ku em bıgıhijın mırazê xwe em ê her dem xebat û mucadeleyê bıkın.

Mın hewcedariya behskırına van têkıliyên Kurdan û Tırkan û her wusa ji pêvajoya bındenstkırına mıletê Kurd dit, lewra ev e “çiroka” bındestkırına Kurd û Kurdıstanê.

Gelo dema rêveberên Tırkan vê felaketê anin serê mıletê Kurd çı bı serê cıvat û sistema dewleta Tırkan va hat?

İdelojiya Mustafa Kemal ya “yek mılet, yek zıman, yek ideoloji û yek serok” ku hevalbendê ideolojiyên Musolini û Hitler bû, cıvata Tırkan xıst nav qalıbên çimentoyê. Her fıkrên cıhê bı zordari û bı medodên mafiayi hatın tunekırın. Dema ku dewleta Tırkan 10 zıncirên bındestiyê dıxıst stûyê me Kurdan, mecbûrdıma ku 2 zıncirên newêrekti û bêxiretiyê ji têxe stuyê Tırkan. Fobiya serbestiya Kurdan û serxwebûna Kurdıstanê bı cıvata Tırkan hate qebûlkırın, Tırk bûn mıleteki bêkêr û nexweş. Xwin, enerji û ekonomiya mıletê Tırk ne jı bo refah û demokrasiyê, lê jı bo parastına statuya bındestmayina Kurdan hate xerckırın û hê ji tê xerckırın. Hukma leşkeran lı ser siyasiyan hate teqûzkırın û partiyên siyasi yên Tırk ji bûn figuranên vê leyistoka “demokrasiya” sexte û derewin. Dewleta Tırkan bû dewleteki bêitibar.

Nıha ji ez dıxwazım behsa daxwazên xwe bıkım:

Gava Yeka
Dı dema nıha da, ku behsa “Pırsgırêka Kurdi” tê kırın, dıvê ku pêşi sedemên vê pırsgırêkê bı serbesti werın munaqaşekırın. İdeolojiya Kemalizmê û qanûnên cezayê ya dewleta Tırkiyê, astengên heri mezın yên lı pêşiya vê serbestiyê ne. Dıvê ev qanûn werın betalkırın. Dıvê rêya jı bo avakırına partiyên Kurdan, bı navê wan ên Kurd û Kurdıstani were vekırın. Kurd dı navên mıletê xwe û welatên xwe da naxwazın tu “iskontoyê” bıkın. Mıletê Kurd jı bo navê xwe û navê welatê xwe heta nıha bedelên gelek mezın daye û hazır e ku bedelên di ji bıde. Dıvê bı her awayi serbestiya bir û baweriyê û avakırına komel, teşkilat û partiyan were pêkanin.

Jı bo vê zulma ku dewleta Tırkan lı me Kurdên mazlûm rewa ditiye, dıvê efûkırına xwe jı me Kurdan bıxwaze. Dıvê hemû rûpelên tarixa rûreş ya bındestkırın, qetliam û kuştına Kurdan û wêrankırına Kurdıstanê werın eşkerekırın û gunehbar dıvê werın cezakırın. Jı bo hemû mexdûrên dewleta Tırka dıvê tazminat were dayin.

Dıvê agırbesteki du ali jı aliyê dewleta Tırka û PKK ê va were ilankırın, jı bo kontrolkırına vê agırbestê dıvê hêzên navnetewi yên pêbawer lı Kurdıstanê werın bıcıhkırın.

Dıvê sistema cehşiti, ya “korucu” yan were betalkırın.

Dıvê dı bın çavderiya saziyên navnetewi yê pêbawer da, dewleta Tırkan û hêz û partiyên Kurdan jı bo serbestiya mıletê Kurd û Kurdıstanê dest bı muzakerayan bıkın.

Dıvê hemû gırtiyên doza serbestiya mıletê Kurd serbest werın berdan û jı bo her yeki jı wan tazminat were dayin.

Dıvê hemû Kurdên ku jı ber zulma dewleta Tırkan mecbûrmane dev jı welatên xwe berdın û lı welatên dın bûne multeci, karıbın bı serbesti vegerın welatê xwe û beşdarê xebatên siyasi bıbın. Dıvê xebata wan, yên gırtiyên siyasi û yên gerillayên PKK, ya jı bo serbestiya Kurdan wek “wezifeya leşkertiyê” ya jı bo Kurdıstanê were hesıbandın.

Dıvê hemû navên sexte û derewin yên gund, qesebe, bajar û bı aweyeki gışti yên erdniyariya Kurdıstanê û heremên Kurdên xwedicıh yên “Anatoliya Navin” werın betalkırın û disa navên rasti yên tarixi werın danin.

Dıvê lı Kurdıstanê wali, qeymeqam û rêveberên di yên idari jı aliyê Kurdan va bı hılbıjartın werın derxıstın û hêzên asayişê ji gırêdayiyê van rêveberan bın. Dıvê hêzên asayişê Kurd bın û xortên Kurdan tenê lı Kurdıstanê eskeriya “xwe” bıkın. Ordiya Tırkan ya işkalkar dıvê jı Kurdıstanê derkebe.

Dıvê perwerdeya mecbûri û ya bılınd ya zarokên Kurdan bı zımanê kurdi (Kurmanci û Zazaki) be, zımanê tırki dıvê wek zımanê biyani were fêrkırın. Her wusa Kurdên “Anatoliya Navin” û yên ku lı bajarên Tırkiyê dıjin, dıvê zarokên Kurdan karıbın lı kêleka zımanê tırki bı zımanê xwe ji perwerdebıbın.

Dıvê lı Amedê parlementoya Kurdıstanê were avakırın û Kurd bı hılbıjartınên demokratik nunerên xwe jı bo vê parlementoyê hılbıjêrın. Ev parlemento dıvê bıbe ciyê qerar û daxwazên serbestiya Kurdan û Kurdıstanê.

Gava dıduyan
Dıvê dı çavderiya saziyên navnetewi û kesayetiyên pêbawer da komisyoneki serbıxwe ya jı bo destnişankırına sınorên Kurdıstanê were avakırın. Jı bo destnişankırına axa ku Kurd lê dıjin, dıvê istatistik û demografiya beriya 1923 yan wek bıngeh were gırtın. Bı tu awayi neticeyên qetliam, nefıkırın û asimilasyona Kurdan dıvê neyête qebûlkırın. Her bı vi awayi jı bo deverên “Anatoliya Navin” ku Kurd lê dıjin ji dıvê sınorê nexşeye heremê were destnişankırın. Her wusa dıvê komisyoneki dın ya navnetewi jı bo şopandın û çavderiya pêkanina serbesti û heqên Kurdan were avakırın.

Gava Sısêyan

Pışti ku dı ev pengavên jorê dı demek tayinkıri da hatın bıcıhanin, Ango dema ku Kurd jı hemu tırs, zordari, tehditên dewleta Tırkan bıfılıtın û karıbın bı iradeya xwe ya serbest sıberoja xwe tayinbıkın, hıngê dı bın çavderiya saziyên mafên mırovan yên navnetewi da lı Kurdıstanê dıvê referandûm pêk were ka Kurd çı dıxwazın. Ka gelo federasyona Tırkiyê û Kurdıstanê, konfederasyona (hevkariya du dewletan) Tırkiyê û Kurdıstanê an ji Kurdıstaneki serbıxwe dıxwazın. Her wusa dıvê jı bo Kurdên “Anatoliya Navin” statuya otonomiyê were dayin û jı bo Kurdên ku lı bajarên mezın yên Tırkiyê dıjin ji mafên perwerdeya bı zımanê kurdi û mafên kulturi û siyasi were dayin.

Çıma Federasyon ne çare ye?
Dema ku Mustafa Kemalê dı sala 1923 ya da wek berdewamiya dewleta Osmanliya dewleta nû ya Tırkan avakır, pışti ku bı awayê gışti mıletê Kurd jı hemû heqên xwe bêpar hate hıştın û politikaya qetliam û asimilekırına Kurdan hate ajotın, hıngê dı pratikê da hemû pırên dı navbera mıletên Kurd û Tırkan da ji hatın xırakırın û hılweşandın. Çerxa zımanê tırki jı bo “pêşveçûna” zımanê tırki her xebıti û jı aliki va ji ev çerx zımanê me Kurdan hêra. Zımanê tırki lı ser Kurdan hate ferzkırın, wek neticeya vê politikaya zımankuj, iroj bı milyonan Kurd êdi bı zımanê kurdi nızanın û ev pêvajo bı awayeki gelek xırapkar her berdewam e.

Dı seri da dı warê perwerde û ekonomiyê da û her wusa dı gelek warên dın da ji, serdestiya zımanê tırki lı ser me Kurdan hınde bı hêz e ku dı federasyon an ji konfederasyoneki iddeal da ji ev serdesti ne mumkun e ku were şıkandın. Wê zımanê kurdi her wek zımanê stûxwar û wek zımanê kategoriya dıduyan bımine. Wê zımanê kurdi jı statuya zımanê mıleteki mezın derkebe û wê bıbe zımaneki folklorik yê nivsax û nivmıri. Dı mıjara zımanê kurdi da, ku wek mılet derdê me ne tenê 2-3 milyon Kurdên ku wê zımanê xwe dı sewiya zımanê Tırki da bıkarıbın dı hemû warê jiyanê da bıkarbinın be, (ku jı bo demeki dırêj garantiya berdewamiya vê rewşê ji tune ye) hıngê dıvê em serê xwe jı bo parastına sıberoja zımanê 20-25 milyon Kurdi bıêşinın. Tenê dema ku Kurd dewleta xwe ya serbıxwe avabıkın û bı her awayi jiyana xwe bı xwe û bı zımanê kurdi bırêvabıbın, hıngê wê zımanê kurdi jı vê bındestiyê bıfılıte.

Dewleta Tırkan bı politikayên xwe yên zımankuj per û baskên zımanê kurdi şıkandiye, zımanê kurdi êdi bı tu awayi dı nav sistemeki hevpar da, lı kêleka zımanê tırki, dı bın serdesti û siya zımanê tırki da nıkare bıji. Tenê dema ku Kurdıstaneki serbıxwe were avakırın, wê hıngê Kurd karıbın bırinên zımanê kurdi bıkewinın û dermanbıkın.

Wekheviya zımanên tırki û kurdi dı nav sistemeki hevpar da qet ne mumkun e. Tenê wek hipotez, ku dı sistemeki hevpar da, zıman û kultura tırki bı qanunên diktatoriye jı bo 20-30 sal were yasaxkırınê, çewa ku Tırkan ani serê me, her bı vi awayê ku Kurd ji binın serê Tırkan û zıman û kultura kurdi lı ser mıletê Tırk were ferzkırınê, hıngê pışti 20-30 salan em ê bıbın wekhev! Û hıngê ku em bıvên, em dıkarın bı bırati (!) bı hev ra bıjin. Lê em wek mılet tu car nebûne xwedi ramanên hov yên bı vi awayi û nabın ji.

Rewşa ku ev 86 salên xırapkar yên zımankuj avakıriye, bı tu awayayi bı otonomi, fedarasyon an ji bı konfederasyonê ranebe û ev rewş bı tena serê xwe, jı bo daxwaza serxwebûna Kurdıstanê bes e. Jı bo ku zımanê me bıji û bı vi awayi dı sıberojê da ji mıletê me lı ser piya bımine, dıvê em dı nav tu sistemeki da bı Tırkan ra nejin. Ku em mecbûr bıminın statuyeki jı serxwebûnê kêmtır qebûlbıkın ji, dıvê raman û xebata me, berê pusulaya me her serxwebûn be.

Dı parastına zımanê kurdi da, wek Kurd gelek wezıfên me bı xwe ji hene û ev hatıne gotın ji û nıho ev ne mıjara vê nıvisê ye.

Dema ku Kurd dewleta xwe ya serbıxwe lı ser hemû axa xwe da avabıkın, hıngê wê mıletê Tırk ji ber bı demokrasi û refahê va here. Serxwebûna Kurdıstanê lı anagorê menfeatên mıletê Tırk e ji. Lewra wê êdi qet hewce ninbe ku Tırk beşeki mezın yê ekonomi, refah û her wusa ji xwina xwe jı bo bındestmayina Kurdan xercbıkın. Ev 86 sal ın ku Tırk bûne bela serê Kurdan û Kurdan ji jı ber vê zulma ku lı wan hatıye kırın Tırkan tu car rıhet nehıştıne. Tırkiyeki bê Kurdıstan wê xweştır û demokratiktır be.

Hatıbe wêrankırın ji, dı warê abori da paşdamayi be ji, çiya be an ji deşt be ji welatê me bı me xweş e û lı ba me şêrin e. Ne bı petrola ku bûye bela serê me, lê bı hızkırın, demokrasi û xebatê em dıkarın welatê xwe jı xwe ra bıkın buhışt. Bıla Tırkiye ya we Tırkan be û Kurdıstan ji lı me piroz be.

İroj lı ser rûyê dınê jı 200 i zêdetır dewletên serbıxwe hene. Kurd bı nufusa xwe yek jı 30 mıletên heri mezın yê dınê ne û bêdewletbûn ji jı bo me Kurdan bêxireti û şerma heri mezın e. Me Kurdan qerara xwe daye, dıvê wek mılet em lı ser piya bıminın û bıjin. Mıletên serbılınd yên bı şeref, wek dewlet lı ser piya ne û sıberoja xwe kırıne nav garantiyê, em ji wek mılet dıxwazın weki wan bıkın.

Ez dızanım ku iroj derdê we Tırkan ne çareserkırına pırsgırêka Kurdan e, wun dıxwazın anagorê dema nıha sistema dewleta Tırkan restorebıkın. Wun ji baş pê dızanın ku jı ber sedema politikayên we yên zımankuj, iroj zımanê kurdi ketiye taya mırınê. Wun bı xwe bawer ın ku, bı heqên pıçûk yen ku wun bıdıne Kurdan ev pêvajo jı rotaya xwe dernayê. Her çıqas rewş ev be ji, wek Kurdeki ez ê her qerara ku wun ê jı bo parastın û pêşvaçûna zıman û kultura kurdi bıstinın, pozitif bıbinım.

Lê dıvê were zanin ku êdi derz lı wê statuya berê ya bındestmayina Kurdan ketiye. Hızr û ramanên politik yên jı bo serbesti û heqên Kurdan, iroj jı aliyê bı milyonan Kurdên bakûr va têne eşkerekırın. Jı nıha va Kurdıstaneki federe bûye ciranê dewleta we. Hesabên we jı bakûrê Kurdıstanê zêdetır lı ser wê derê ne. Xewn û niyeta we xapandın û xırakırına statuya başûrê Kurdıstanê ye. Wê leyistoka ku Mustafa Kemal dı navbera salên 1919-23 yan da ani serê me Kurdên bakûr, nıha wun dıxwazın binin serê Kurdên başûr ji. Wun dıxwazın bı dêk û dolaban Kurdên başûr jı bo yekitiyeki bı Tırkiyê ra iqna bıkın û bı vi awayê hem bıbın xwediyê petrola Kurdıstanê û hem ji dı pêvajoyeki ne dûr da toqa naletê têxın stuyê Kurdên başûr ji û vê statuya wan ya nıha xırab û pûçbıkın.

26/10/2009
Serhad Bapir
Resam û grafikçêker.

Têbıni: Ev nıvis cara pêşi dı malpera http://www.netkurd.com ê da hatiye weşandın.