"Helal be" jı we ra!

Hewar 1, 1989, grafika lı ser linelium, 30x16,5 cm

"Helal be" jı we ra!

Namus,

a ku dı nav şeqên mêran da,

wek kundırê beravê

dalıqandi ye,

jı bo zewq û kêfa meran e.

Dı nav wê edaleta

zewq û sefa ya mêran da,

jın weki kavır û çêlekan nın,
tên kırin û fırotınê.

Ol nobedarê vê desthılatiyê ye
û navê vê desthılatariyê ji
Kurdıstana Azad e.

Dıbêjın ku keçıkên 3-4 sali,
jı aliyê qesasên jın va
tên xesandın,
lı ser daxwaza dê û bavan.

Da ku dı sıberojên xwe da
jı xwe û jı mêrê xwe

tu teamê nestinın.

Ez “heyranê” wê edaletê me,
ya ku bı kirê mêran
hatiye pivandın û kışandın.

Ez “heyranê” wi aqıli me,
ku rûbera quzên keçên me,
bı şûreki jengari
yê hezarûçarsed sali dıpivın
û yê "zêde" ji,
dıbırın û davêjın
ber devê kuçıkan.

Ez “heyranê” wê desthılatariyê me,
ku dı sedsala 21 a da,
hefsaran dıke stûyê çar jınan
û serê vi hevsari ji
bı kirê xwe va gırêdıde.
Jı xwe “mêrani” ji ev e.

Dê û Zarok, 1998, grafika lı ser metal bı asit, 25x16,5 cm

Dıbêjın ku,
Kurdıstan
dayıka me hemû Kurdan e.
Nexwe Kurdıstan ji jın e.
Gelo ew ji dı pıçûkatiya xwe da
hatiye sunetkırın?

Gelo jı ber vê yekê
bûye çar perçe,
da ku her çar perçe
bıbın wek çar jınên mêreki?

Dıbêjın ku
quzê kerê ji çar perçe ye,
hıma bıla perça mezın ji
lı devê
desthılatdarên me be.

Sıbata 2009 a.

Jın, 1999, hıbra çini û rengên avê, 21x18 cm